Poiimata.gr Ποιήματα και στίχοι

  • Μετάβαση στο περιεχόμενο
  • Μετάβαση στην κύρια πλοήγηση και σύνδεση

Αναζήτηση προβολής πλοήγησης

Πλοήγηση

  • Αρχικη
  • Σύνδεσμοι
  • Επικοινωνια

Αναζήτηση

Λογότυπο
Αρχική σελίδα

Κατάλογος ποιητών

  • Αρχική
  • Α
  • Β
  • Γ
  • Δ
  • Ε
  • Ζ
  • Η
  • Θ
  • Ι
  • Κ
  • Λ
  • Μ
  • Ν
  • Ξ
  • Ο
  • Π
  • Ρ
  • Σ
  • Τ
  • Υ
  • Φ
  • Χ
  • Ψ
  • Ω
  • A-Z

Τυχαία ποιήματα

  • Αθανασόπουλος Θεοφάνης
    • Μικροί θεοί
  • Δροσίνης Γεώργιος
    • Ἡ ἁμαρτωλή
  • Μαλακάσης Μιλτιάδης
    • Ἡ Ἑλενιώ
  • Νιρβάνας Παύλος
    • Ἦταν μία φορὰ ἕνας Γιάννης...
  • Σεφέρης Γιώργος
    • Φωτιὲς τοῦ Ἅϊ-Γιάννη

Σχετικά με εμάς

  • Τα νέα μας

Μέλη

  • Δημιουργία λογαριασμού
  • Ξεχάσατε το όνομα χρήστη;
  • Ξεχάσατε τον κωδικό σας;

Τα πιο διαβασμένα

  • Τὸ ἐκκλησάκι
  • Χωρισμός
  • Πρῶτοι στίχοι
  • Τὸ ἀηδονάκι
  • Οι 7 νάνοι στο s/s Cyrenia (και εκτελέσεις)

Syndicate Feeds

feed-image Feed Entries

Ποιοι είναι εδώ

Αυτήν τη στιγμή επισκέπτονται τον ιστότοπό μας 152 επισκέπτες και κανένα μέλος

Ἂν δὲν μοῦ ῾δινες ποίηση Κύριε

Βρεττάκος Νικηφόρος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Ἂν δὲ μοῦ ῾δινες τὴν ποίηση, Κύριε,
δὲ θἄχα τίποτα γιὰ νὰ ζήσω.
Αὐτὰ τὰ χωράφια δὲ θἆταν δικά μου.
Ἐνῷ τώρα εὐτύχησα νἄχω μηλιές,
νὰ πετάξουνε κλώνους οἱ πέτρες μου,
νὰ γιομίσουν οἱ φοῦχτες μου ἥλιο,
ἡ ἔρημός μου λαό,
τὰ περιβόλια μου ἀηδόνια.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Βρεττάκος Νικηφόρος

Περισσότερα: Ἂν δὲν μοῦ ῾δινες ποίηση Κύριε

Ἡ Ἑλενιώ

Μαλακάσης Μιλτιάδης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Στοῦ Λάζαρου τοῦ Χρυσικοῦ μικροὶ σταυροὶ μικρὲς καρδιὲς
δετὰ μεντάγιες βέρες
κορίτσια τ᾿ ἀγοράζουνε μὲ νόημα γιὰ τὶς Κυριακὲς
καὶ τὶς γιορτὲς ἡμέρες.

Δὲς τὴν Ἀνίκα, πέταλο μὲ ρουμπινάκια καρφωτὸ
κρέμασε κόντρα-πέτο·
τὸν εἶδαν στὴν παλάμη της τὸν καβαλάρη ὀμορφονιὸ
καὶ θὰ τὸν πάρει ἐφέτο.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης

Περισσότερα: Ἡ Ἑλενιώ

Τραγουδάκι τῆς Λιμνοθάλασσας

Μαλακάσης Μιλτιάδης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Καλαμωτή-καλαμωτὴ παίρνοντας, μπαίναμε μαζὶ
Μέσα στὰ χρυσοπράσινα νερά, γλαρὸ φεγγάρι
Τὸ δίχτυ του ἔρριχτε ἀνοιχτά, τὸ φαναράκι, κρεμεζί,
Γιὰ γοῦστο τό ῾χαμε ἀναμμένο στὸ κοντάρι.

Πελάδα ἐδῶ, πελάδα ἐκεῖ, τὰ κότσαλα, ἡ ἀνεμικὴ
Πά᾿ στὰ ρηχὰ τὸ ξέσερνε καὶ τὸ κυλοῦσε πάλι.
Νὰ βγοῦμε, σὲ ρωτοῦσα, ἐδῶ; Γελώντας μό ῾λεγες, ἐκεῖ,
Κι ὁ στεριανὸς μᾶς ἔσπρωχνε πρὸς τὸ κανάλι.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαλακάσης Μιλτιάδης

Περισσότερα: Τραγουδάκι τῆς Λιμνοθάλασσας

Ὁ Φασουλῆς φιλόσοφος

Σουρής Γεώργιος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἐγὼ αὐτὸν τὸν Βούδδα τὸν ἐκτιμῶ πολύ...
τί ἄνθρωπος τᾠόντι καὶ ποία κεφαλή!
Ἂν κι ἦτο Βασιλέως Κραταιοτάτου θρέμμα
ἐμούντζωσε τὸν θρόνον, ἐμούντζωσε τὸ στέμμα,
καὶ τὰ βουνὰ ἐπῆρε μὲ ἱερὰν μανίαν
κι ἐδίδασκε τὸν κόσμον ἀγάπnν αἰωνίαν.

Κι ἐμόναζε ρεμβάζων αὐτὸς ὁ Ἡγεμὼν
πότε παρὰ τὸν Γαγγην ἡ ἄλλον ποταμόν,

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σουρής Γεώργιος

Περισσότερα: Ὁ Φασουλῆς φιλόσοφος

Χαμένα χρόνια

Πολέμης Ιωάννης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἄχ, καὶ νὰ γύριζαν, νά᾿ ρχονταν πίσω
τὰ χρόνια ποὺ ἔζησα πρὶν σ᾿ ἀγαπήσω!
Χρόνια ἀμνημόνευτα σὰ νά ῾ταν ξένα
τὰ χρόνια ποὺ ἔζησα χωρὶς ἐσένα.

Ποτάμι ποὺ ἔτρεξε μὲς σὲ λιθάρια
καὶ δὲν ἐπότισε μηδὲ χορτάρια,
κι᾿ ἡ γῆ τὸ ρούφηξε στ᾿ ἄφωτα βάθη
κι᾿ ὡς καὶ τ᾿ ἀχνάρι του γιὰ πάντα ἐχάθη.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Πολέμης Ιωάννης

Περισσότερα: Χαμένα χρόνια

Πᾶν

Άγρας Τέλλος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Σώπα! Ὧρες-ὧρες, δὲν ἀκοῦς, βαθιὰ ἀπ᾿ τὸ περβόλι;
Θρηνοῦν οἱ ἀγροτικοὶ θεοὶ τὴν πράσινή τους σκόλη,
γιὰ εἶν᾿ οἱ φλογέρες ποῦ γλυκὰ λαλοῦν ἡ μιὰ στὴν ἄλλη;

(Στὶς στέρνες εἶναι ἡ ὄψη σου, Χινόπωρο, καὶ πάλι!)

Ὡστόσο χτὲς -ἡ ξαστεριὰ δὲ μ᾿ εἶχε ξεπλανέσει-
τὸν εἶδα: δρόμο γύρευε στῶν ἀμπελιῶν τὴ μέση:
τὸ μαδημένο του ἔτρεμε στὴ ράχη τὸ τομάρι,
κι ἐστάθη· ἀπάνω χάραζε καλόβουλο φεγγάρι.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Πᾶν

Τῆς ζωῆς τὰ ρόδα

Άγρας Τέλλος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Νά το, ἀψηλὰ κι ἀπὸ μακρυά,
τὸ παραμύθι τοῦ βορριᾶ!
μὲς τὰ τετράγωνα τὰ μόνα
τὸ παραμύθι τοῦ χειμῶνα.

Κι ἐγὼ τοῦ δρόμου τὸ θολὸ
τὸ μαῦρο σύννεφο φιλῶ
κι εἶμαι, στὰ τρίστρατα τὰ μόνα
τὸ παραμύθι τοῦ χειμῶνα.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Τῆς ζωῆς τὰ ρόδα

Τριαντάφυλλα μιανῆς μέρας

Άγρας Τέλλος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Τριαντάφυλλα μιανῆς ἡμέρας τ᾿ Ἅη Γιωργιοῦ,
στὰ κοριτσίστικα τὰ χέρια ἑνὸς παιδιοῦ,
τριαντάφυλλα δικά σου καὶ νὰ τὰ κρατεῖς,
σὰν ἀναπάντεχο καλὸ μεσοστρατίς!

Τὰ πολυδουλεμένα, τριπλοσκαλιστά,
πολύδιπλα, πολύφυλλα, ἀνοιχτά!
τ᾿ ἀγέρι τὰ συγκρούει, τ᾿ ἀγέρι τὸ ψιλό,
καὶ γιὰ ξεφύλλισμα τ᾿ ἀνοίγει ἀπατηλό...

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Τριαντάφυλλα μιανῆς μέρας

Φάληρο

Λορέντζος Μαβίλης

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Εἶχε ὅλα της τὰ μάγια ἡ νύχτα· μόνη
ἐσὺ ἔλειπες. Ἀργὰ κινάω νὰ φύγω,
μὰ ξάφνου στὴ μπασιὰ τοῦ μπὰρ ξανοίγω
αὐτοκίνητο νὰ γοργοζυγώνει.

M᾿ ἐλπίδα σταματάω. Νά το, πλακώνει.
Παραμερίζουν οἱ ἄλλοι. Ἄσειστος μπήγω
τὴ ματιά μου στὰ μάτια σου. Ἄλλο λίγο
ἀκόμα, καὶ ὁ σωφέρ σου μὲ σκοτώνει.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαβίλης Λορέντζος

Περισσότερα: Φάληρο

Καθημερινές

Άγρας Τέλλος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Φτωχογειτονιές, ἔρημες γωνιές,
ἔρημες καρδιές, ψύχρες, παγωνιές,
πού, σὲ μουδιασμένη Κυριακή,
στέκει καὶ σᾶς κλαίει θλιμμένη μουσική!

Προσωπάκια ποὺ ἔφεξαν, δειλὰ
στόματα ποὺ ἡ πίκρα τὰ σφαλᾷ,
ποὺ δὲν ξέρουνε ποτὲς φιλὶ θερμὸ
ἄλλο ἀπὸ τὸν ὕστατο ἀσπασμό,

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Καθημερινές

Αμαρτία

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Όταν είμαι στην αγκαλιά σου, όταν βλέπω τη βαθιά ματιά σου, όταν νιώθω την ανάσα σου σε νιώθω και σε ποθώ, αγάπη μου!

Δεν είναι τα χρώματα της ελευθερίας, είναι το κόκκινο της αμαρτίας στο άβατο του κολασμένου κορμιού σου.

Δεν με ενδιαφέρει το παρόν, δεν με νοιάζει το παρελθόν. Μόνο η ζωή μαζί σου!

Καμβά θα χαράξω στην σκέψη μας, στα όνειρα μας που θα ατενίζουμε μαζί, στις φλόγες και στις στάχτες.

Και όταν με ρωτήσεις, γιατί;

Θα σου απαντήσω απλά, γιατί έτσι γουστάρω, γιατί το αξίζεις γαμώτο!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Ντόυφας Αστέριος
  • Ντουφας Αστέριος

Λουλούδια κατὰ γῆς

Άγρας Τέλλος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Ἦταν στὶς δόξες τῶν περιβολιῶν
κι ἡ ὥρα τῶν ταξιδιάρικων πουλιῶν,
κι οἱ ἄξαφνες οἱ ἀνάσες, οἱ μισές,
ποὺ εὐκολοκατελοῦν τὶς φυλλωσιές.
Στὸ ἄφραχτο χαμοκάλυβο μπροστά,
λουλούδια ἐσυγκομίζαν σωριατά,
λουλούδια σωρευτά, λογῆς-λογῆς,
χυμένα ἀπὸ πανέρια κατὰ γῆς.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Λουλούδια κατὰ γῆς

Λήθη

Λορέντζος Μαβίλης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Καλότυχοι οἱ νεκροὶ ποὺ λησμονᾶνε
τὴν πίκρια τῆς ζωῆς. Ὅντας βυθίσει
ὁ ἥλιος καὶ τὸ σούρουπο ἀκλουθήσει,
μὴν τοὺς κλαῖς, ὁ καημός σου ὅσος καὶ νἆναι.

Τέτοιαν ὥρα οἱ ψυχὲς διψοῦν καὶ πᾶνε
στῆς λησμονιᾶς τὴν κρουσταλλένια βρύση·
μὰ βοῦρκος τὸ νεράκι θὰ μαυρίσει,
ἂ στάξει γι᾿ αὐτὲς δάκρυ ὅθε ἀγαπᾶνε.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Μαβίλης Λορέντζος

Περισσότερα: Λήθη

Χριστούγεννα

Σπεράντζας Στυλιανός
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Στὴ γωνιά μας κόκκινο
τ᾿ ἀναμμένο τζάκι.
Τοῦφες χιόνι πέφτουνε
στὸ παραθυράκι.

Ὅλο ἀπόψε ξάγρυπνο
μένει τὸ χωριό,
καὶ κτυπᾶ Χριστούγεννα
τὸ καμπαναριό.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σπεράντζας Στυλιανός

Περισσότερα: Χριστούγεννα

Πίνδος

Σπεράντζας Στυλιανός
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Τῶν προγόνων βλαστοί, μ᾿ ἀτσαλένια κορμιὰ
τοῦ πολέμου περνώντας τὴ φρίκη,
τῆς καρδιᾶς μας τὴ φλόγα τὴ φέραμε μιὰ
ὡς ἐκεῖ ποὺ μᾶς πρόσμενε ἡ Νίκη.

Μὲ τὴ λόγχη χαράξαμε ἁδρὸ στὰ βουνὰ
τ᾿ ὄνομά μας -γαλάζιο λουλούδι-
νὰ τὸ πάρει ὡς τὰ πέρατα ὁ θρύλος ξανά,
στοὺς λαοὺς νὰ τὸ κάνει τραγούδι.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Σπεράντζας Στυλιανός

Περισσότερα: Πίνδος

Ἑκάτης πάθη

Ναπολέων Λαπαθιώτης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

...Je suis sure qu' elle est vierge.
Elle a la beaute d' un vierge...
Qui, elle est vierge. Elle ne s' est
jamais souillee.
OSCAR WILDE - «SALOME»

...Ἀπόψε πρόβαλε γυμνή, σὰ τέρας, ἡ Σελήνη
κι ἄβυσσος πόθου τὴ δονεῖ:
τὴν εἶδαν ὅλοι ἀπὸ νωρίς, τὶς πόρπες της νὰ λύνει,
σὰ νὰ διψοῦσεν ἡδονή...

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λαπαθιώτης Ναπολέων

Περισσότερα: Ἑκάτης πάθη

Φεγγαράκι

Άγρας Τέλλος

Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5

Αστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια ΕνεργάΑστέρια Ενεργά

Φεγγαράκι ἀληθινὸ
 βγαίνει πίσω ἀπ᾿ τὸ βουνό.
 Μιὰ φωνὴ τραγουδιστὴ
 στὰ σοκάκια κελαηδεῖ,
 κάποιο ἀγόρι περπατεῖ,
 καὶ γλυκὰ τὸ τραγουδεῖ.
 «Φεγγαράκι μου λαμπρό,
 φέγγε μου νὰ περπατῶ.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Άγρας Τέλλος

Περισσότερα: Φεγγαράκι

Νυχτερινὴ σιγαλιά

Αθάνας Γεώργιος
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Κοιμᾶται ἡ πλάση. Μὰ βαθειὰ
στὰ μαῦρα χώματά της,
ξύπνια κι ἀθάνατα στοιχειά,
γονεύουν τὰ σπαρτά της.

Πάψε, ἀηδονάκι τῆς φραγῆς
καὶ τῆς λυγιᾶς τριζόνι,
ν᾿ ἀκούσω ὁ σπόρος μέσ᾿ στὴ γῆς
πῶς σκάει καὶ πῶς ριζώνει!

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Αθάνας Γεώργιος

Μοναξιά

Ναπολέων Λαπαθιώτης
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

 Εἶμαι μόνος. Βραδυάζει. Τί νὰ κάνω...
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο ἀπελπισμένα!
Τὰ χέρια μου εἶναι τόσο κουρασμένα!
Τ᾿ ἀφήνω καὶ γλιστροῦν, ἀργὰ στὸ πιάνο...

 Παίζω στὴ τύχη κάτι ἀγαπημένο,
κάτι παλιὸ καὶ γνώριμο καὶ πλάνο...
Καὶ πάλι σταματῶ. Δὲν ἐπιμένω.
Θὰ προτιμοῦσα μᾶλλον, νὰ πεθάνω...

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Λαπαθιώτης Ναπολέων

Τὸ κορίτσι τῶν δεκατριῶν χρονῶν

Ουράνης Κώστας
Αστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια ΑνενεργάΑστέρια Ανενεργά

Σβέλτη, γοργὴ καὶ γλιστερὴ σὰ φίδι, ὅλη τὴν ὥρα
ποῦ νὰ τὴν πιάσω τέντωνα τὰ χέρια, ξεγλιστροῦσε
καί, πάντα προκαλώντας με κι ὅλο ξεφεύγοντάς μου,
εὐτυχισμένη, - ὁλόκαρδα καὶ εἰρωνικὰ ἐγελοῦσε.

Μ᾿ ἀπάνω στὸ κυνηγητὸ κι ἀπάνω στὸ παιγνίδι,
κάθε ποὺ σμίγαν τὰ κορμιὰ καὶ κόλλαγαν στὴν πάλη,
ἐκείνη πιὰ δὲν γέλαγεν ἀθῴα σὰν καὶ πρῶτα
κι ἐμένα ὡς κῦμα ἀνέβαινε τὸ αἷμα στὸ κεφάλι.

Λεπτομέρειες
Κατηγορία: Ουράνης Κώστας

Περισσότερα: Τὸ κορίτσι τῶν δεκατριῶν χρονῶν

Σελίδα 9 από 19

  • Έναρξη
  • Προηγούμενο
  • 4
  • 5
  • 6
  • 7
  • 8
  • 9
  • 10
  • 11
  • 12
  • 13
  • Επόμενο
  • Τέλος

Με την υποστήριξη του Joomla!®