Σιωπηλό δωμάτιο
Σιωπηλό δωμάτιο,
απορροφά τα βήματα,
απορροφά τις κραυγές,
τις φωνές, τις ομιλίες,
τους ψίθυρους, τις ανάσες.
Οι ήχοι θάβονται στη σιωπή
αντιλαλούν στους τοίχους.
Παρελθόν που θάφτηκε
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ιωάννου Ελένη
Ὁ γυρισμὸς τοῦ ξενιτεμένου
- Παλιέ μου φίλε τί γυρεύεις;
χρόνια ξενιτεμένος ἦρθες
μὲ εἰκόνες ποὺ ἔχεις ἀναθρέψει
κάτω ἀπὸ ξένους οὐρανοὺς
μακριὰ ἀπ᾿ τὸν τόπο τὸ δικό σου.
- Γυρεύω τὸν παλιό μου κῆπο·
τὰ δέντρα μοῦ ἔρχουνται ὡς τὴ μέση
κι οἱ λόφοι μοιάζουν μὲ πεζούλια
κι ὅμως σὰν ἤμουνα παιδὶ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σεφέρης Γιώργος
Το φως
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Καθώς περνούν τα χρόνια
πληθαίνουν οι κριτές που σε καταδικάζουν~
καθώς περνούν τα χρόνια και κουβεντιάζεις με λιγότερες
φωνές,
βλέπεις τον ήλιο μ’ άλλα μάτια~
ξέρεις πως εκείνοι που έμειναν, σε γελούσαν,
το παραμίλημα της σάρκας, ο όμορφος χορός
που τελειώνει στη γύμνια.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Σεφέρης Γιώργος
Παραμονή Χριστουγέννων
Παγωνιά
στον ουρανό ένα χρώμα βρόμικης φανέλας
στεκόμαστε στη γραμμή
όρθιοι
κάποιος χνωτίζει τα νύχια του
κάποιος δαγκώνει τα δάχτυλά του
ένα παιδί με σπυριά δίπλα σου
δε μιλάει
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Λειβαδίτης Τάσος
Ο Φυλλομάντης
Aπόψε βράδυ Aυγούστου οχτώ
Nαυαγισμένο στα ρηχά των άστρων
Tο παλιό μου σπίτι με τα σαμιαμίθια
Kαι το χυμένο το κερί στο κομοδίνο επάνω
Πόρτες παράθυρα ανοιχτά
Tο παλιό μου σπίτι αδειάζοντας
Φορτίο της ερημιάς μέσα στη νύχτα·
Σαστισμένες φωνές κι άλλες που ακόμη
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ελύτης Οδυσσέας
Η πορτοκαλένια
Τόσο πολύ τη μέθυσε ο χυμός του ήλιου
που έγειρε το κεφάλι της και δέχτηκε να γίνει,
σιγά-σιγά: η μικρή Πορτοκαλένια!
Eτσι καθώς γλαυκόλαμψαν οι εφτά ουρανοί,
έτσι καθώς αγγίξαν μια φωτιά τα κρύσταλλα,
έτσι καθώς αστραψανε χελιδονοουρές,
σάστησαν πάνω οι άγγελοι και κάτω οι κοπελιές,
σάστησαν πάνω οι πελαργοί και κάτω τα παγόνια,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ελύτης Οδυσσέας
Μὲ τόσα φύλλα
Μὲ τόσα φύλλα σοῦ γνέφει ὁ ἥλιος καλημέρα
Μὲ τόσα φλάμπουρα νὰ λάμπει ὁ οὐρανὸς
Καὶ τοῦτοι μὲς στὰ σίδερα, καὶ κεῖνοι μὲς στὸ χῶμα
Καὶ τοῦτοι μὲς στὰ σίδερα, καὶ κεῖνοι μὲς στὸ χῶμα
Σώπα, ὅπου νά ῾ναι θὰ σημάνουν οἱ καμπάνες
Αὐτὸ τὸ χῶμα εἶναι δικό τους καὶ δικό μας.
Κάτω ἀπ᾿ τὸ χῶμα, μὲς στὰ σταυρωμένα χέρια τους
κρατᾶνε τῆς καμπάνας τὸ σκοινὶ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ρίτσος Γιάννης
Τρύγος
Ἄσπρα σπίτια, κάτασπρα,
τὰ βερικοκιὰ τὰ κεραμίδια,
γαλανὰ παραθυρόφυλλα,
τ᾿ ἄλογα τὰ κανελιὰ μὲς στὸν αὐλόγυρο,
τ᾿ ἄσπρα μὲς στὸ πράσινο,
τὰ μπαλκόνια μάλαμα καὶ θάλασσα.
Τὰ μουλάρια στὸν ἀνήφορο τῆς πέτρας,
καὶ τὰ γαϊδουράκια μὲς στ᾿ ἀγκάθια,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ρίτσος Γιάννης
Aπογεμματινή
Βρέχει– και κάν' η φύσις
ήχους τόσο γλυκούς,
το διάβασμα ν' αφήσεις
και να σταθείς ν' ακούς...
Στις σκάλες, στο περβόλι,
στο γύρο της φραγής
βρέχει γλυκά– και σ' όλη
τη χώρα και τη γης.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Άγρας Τέλλος
Σαββάτο βράδυ
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Με μια αναπάντεχη αχτίδα ήλιου
η μέρα μας αποχαιρέτησε,
χαμήλωσε το δακρυσμένο από τη βροχή βλέμμα της.
Η υγρασία της νύχτας μας προσμένει
η ανεξήγητη ψεύτικη λάμψη
ενός ακόμα σαββατόβραδου.
Με κιθάρες ηλεκτρικές μέσα από μαύρα ηχεία
μέσα σε ποτήρια αλκοόλ
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ζευγαράς Γρηγόρης
Γύμνια
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Γύμνια, μια ακαλαίσθητη γύμνια
και πώς να αντέξεις την ψυχρή ημέρα;
Τίποτα δε νιώθεις πια, τίποτα,
μόνο την αίσθηση του σάπιου αέρα!
Πού πήγαν ο ερωτισμός κι η αγιότητα,
ποιοι βιαστές ψυχών μάς τα αρνηθήκαν;
Δεν βρήκα άλλο παρά προστυχιά και αθλιότητα,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ζευγαράς Γρηγόρης
Γένεσις
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
Στροβιλίζεται η ψυχή μου.
Οι σκέψεις μου κιτρινισμένα φύλλα,
σε κίνηση τρελή και κυκλική.
Ζαλίζομαι.
Τη μία χτυπάνε τη γη,
την άλλη σκορπάνε στον ουρανό.
Αγωνίζομαι.
Τι θα συμβεί όταν τελειώσει;
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Ζευγαράς Γρηγόρης
Ψυχή επι Πτυχίω
στο μικρόφωνο τ'όνομα
τα βήματα βαριά,βασανιστικά
σαν το μαρτύριο του Σισύφου
πλησιάζω
το χέρι τρέμει
ο νούς ταξιδέυει
σε χάη εκστατικά
η αίθουσα γεμίζει νερό
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης
Σκέψεις Ορκωμοσίας
άλλη μια μέρα πέθανε
τ'απομεσήμερο κοιτούσα τους δείκτες
του ρολογιού
η αγαπημένη ορκιζόταν
ήμουν μέσα της
την κουβαλούσα
κι ας μέτραγα χιλιόμετρα
έπλαθα εικόνες από χαμόγελα
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης
Απώλεια
Αξιολόγηση Χρήστη: 5 / 5
άδειασα το σπίτι
κι άδειασα
μπήκα στο φορτωμένο αμάξι
δίπλα ένα σακίδιο
με όλη τη ζωή μου μέσα
έβαλα τον Αρθούρο στη θέση του οδηγού
στο άπειρο
δίπλα τον Τάσο να δίνει οδηγίες
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Αθανασόπουλος Θεοφάνης
Σε μια με τα σταχτιά
Θαρρούσα ως τώρα –φίλοι μου καλοί–
Θαρρούσα –ως τώρα–
Πως όλα βάδιζαν στη γη
με το αληθινό τους χρώμα.
Η χαρά άσπρη. Η θλίψη χλωμή.
Ο έρωτας ρόδινος.
Ο θάνατος μαύρος.
Έτσι θαρρούσα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαβίλης Λορέντζος
Μουσική
Εις την γλυκιά της νύκτας ήσυχη ερημία,
ενώ λαμποκοπούν τ’ αστέρια μαγεμένα,
τ’ αέρι παίρνει απ’ τους ανθούς την ευωδία
και τα νερά κρυφομιλούν ερωτεμένα.
Τότ’ αγκαλιάζω αν αγροικώ την αρμονία
όπου τ’ αηδόνια χύνουν, στα κλαριά κρυμμένα,
ή κι αν ερωτική μου ψάλλει μελωδία
μέσα εις βαρκούλ’ αηδονολάλητη παρθένα.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Μαβίλης Λορέντζος
Καθυστερημένη επισκέπτρια
Ωραία που ήταν η περαστική
από το κοιμητήρι μου, κυρία!
Είχε μια θελκτική δειλή απειρία
στο πένθος της, μια θλίψη ελκυστική.
Τόσος καιρός κι όμως το νιώθω ακόμη
πα στη σβησμένη μνήμη να κυλά,
το βλέμμα της να πλέει σ’ υγρό λιλά–
στα κρέπια η κόμη.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Λουντέμης Μενέλαος
Κοντά σου
Αξιολόγηση Χρήστη: 4 / 5
Κοντά σου δεν αχούν άγρια οι ανέμοι.
Κοντά σου είνε η γαλήνη και το φως.
Στου νου μας τη χρυσόβεργην ανέμη
Ο ρόδινος τυλιέται στοχασμός.
Κοντά σου η σιγαλιά σα γέλιο μοιάζει
που αντιφεγγίζουν μάτια τρυφερά
κ’ αν κάποτε μιλάμε, αναφτεριάζει,
πλάι μας κάπου η άνεργη χαρά.
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Πολυδούρη Μαρία
O παπαγάλος (και εκτελέσεις)
Σὰν ἔμαθε τὴ λέξη καλησπέρα
ὁ παπαγάλος, εἶπε ξαφνικά:
«Εἶμαι σοφός, γνωρίζω ἑλληνικὰ
τὶ κάθομαι ἐδῶ πέρα!»
Τὴν πράσινη ζακέτα του φορεῖ
καὶ στὸ συνέδριο τῶν πουλιῶν πηγαίνει,
γιὰ νὰ τοὺς πεῖ μιὰ γνώμη φωτισμένη.
Παίρνει μιὰ στάση λίγο σοβαρή,
- Λεπτομέρειες
- Κατηγορία: Παπαντωνίου Ζαχαρίας
